Gast-blog van Merijn

Ladies and gentlemen, vandaag komt de update niet van mijzelf, maar we hebben een gastcolumnist!

´Merijn! Je tas!´ Ik grijp nog naar rechts, maar Alexandra´s waarschuwing komt te laat. De nooduitgang van de oude Amerikaanse schoolbus zwiept open en mijn bagage dondert op de stoffige zandweg.

Dat was gisteren, tijdens de busreis van het bergstadje Chichicastenango naar het Atitlan-meer. Denk aan bochtige zandweggetjes langs diepe ravijnen waar de volgepropte bussen elkaar amper kunnen passeren. Inmiddels zitten we veilig en wel in een leuk hotelletje met uitzicht op twee vulkanen. En met bagage.

Ongeveer twee weken geleden landde ik in Guatemala. Alex stond me al op te wachten op het vliegveld. Ze zag er ongeveer hetzelfde uit als drie maanden geleden, maar dan bruiner. We zijn meteen maar naar Antigua gegaan, de oude hoofdstad van Guatemala. Het is een oud stadje met kinderkopjes, weinig verkeer en vulkanen aan alle kanten. In het parque central zitten trage oude mannetjes de hele dag van de zon te genieten.

Na twee dagen vlogen we naar het noorden. In El Remate hadden we een hutje in de jungle. Overdag zwommen we in het meer en beklommen we een berg in het oerwoud. ´s Nachts werden we wakker gehouden door een stel brulapen. Klinkt romantisch, maar zodra de nachtrust eronder begint te lijden ben je er snel klaar mee.

De Maya-ruines in Tikal waren geweldig. Je ziet de piramides boven het regenwoud uitsteken. Echt supergaaf. Daarna door naar het schiereiland Flores. We eten met een Italiaans stel dat we in El Remate ontmoet hebben. De volgende dag kanoen we een rondje over het meer. Het witte dorpskerkje op de heuvel glimt in de zon.

Daarna naar Semuc Champey. We zitten in een eco-lodge met allemaal hippe mensen die heel erg in balans zijn enzo. We doen zelfs een workshop om onze eigen chocolade te maken van de cacao-bonen die in de achtertuin groeien. Omdat we eigenlijk avontuurlijker zijn dan dat (in ieder geval Alex), gaan we de dag daarna de grotten in. Met een kaars in de rechterhand zwemmen we door de ondergrondse poelen en beklimmen we een waterval. De volgende dag zakken we de rivier af in een oude binnenband van een vrachtwagen. Voor Alex is dat natuurlijk nog niet genoeg, dus die springt van een oude spoorbrug het water in. Je moet het maar durven.

Gisteren dus Chichicastenango (3x woordwaarde). Twee keer per week wordt hier een grote markt gehouden. Er worden vooral mooie geweven stoffen verkocht, maar ook jade, kippen en t-shirts voor de toeristen. De vrouwen lopen in traditionele rokken en de mannen dragen cowboy-hoeden.

En nu het Atitlan-meer. Bij Alex begint het weer te kriebelen, dus die gaat morgen een duik maken. Op zoek naar verdronken dorpjes op de bodem van het meer. En ik? Ik lees wel een spannend boek ofzo. ;-)